-
1 ordained by fate
Общая лексика: предопределённый судьбой -
2 Ordained by fate
adj.:V. μοιρόκραντος; see Fatal.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Ordained by fate
-
3 as was ordained by fate
kā liktenis bija lēmis -
4 fate has ordained us to die
-
5 fate
nounSchicksal, das* * *[feit]1) ((sometimes with capital) the supposed power that controls events: Who knows what fate has in store (= waiting for us in the future)?) das Schicksal2) (a destiny or doom, eg death: A terrible fate awaited her.) das Schicksal•- academic.ru/26570/fatalism">fatalism- fatalist
- fatalistic
- fated
- fateful* * *[feɪt]nto decide sb's \fate über jds Schicksal entscheidento decide one's own \fate sein Schicksal selbst bestimmen [o in die Hand nehmen]to leave sb to his/her \fate jdn seinem Schicksal überlassento meet one's \fate den Tod findento seal sb's \fate jds Schicksal besiegelnit must be \fate das muss Schicksal sein\fate ordained [or decreed] that... das Schicksal wollte es, dass...; see also tempt 3, twist III. 43.▶ a \fate worse than death (unpleasantness) Unerfreulichkeit f; ( old: pregnancy) illegitime Schwangerschaft* * *[feɪt]nSchicksal ntthe Fates (Myth) — die Parzen pl
the examiners meet to decide our fate next week — die Prüfer kommen nächste Woche zusammen, um über unser Schicksal zu entscheiden
to leave sth to fate — etw dem Schicksal überlassen
to leave sb to his fate —
to meet one's fate — vom Schicksal heimgesucht or ereilt (geh) werden
as sure as fate it went wrong — das ist natürlich prompt schiefgegangen
* * *fate [feıt] sfate decided otherwise das Schicksal wollte es anders2. Geschick n, Los n, Schicksal n:he met his fate das Schicksal ereilte ihn;he met his fate calmly er sah seinem Schicksal ruhig entgegen;(as) sure as fate garantiert, mit Sicherheit;be a fate worse than death das Allerschlimmste sein;3. Verhängnis n, Verderben n, Untergang m:go to one’s fatea) untergehen,b) den Tod findenthe (three) Fates die Parzen* * *nounSchicksal, dasan accident or stroke of fate — eine Fügung des Schicksals
* * *n.Geschick n.Schicksal n.Verhängnis n. -
6 fate
1 ბედი, ბედ-იღბალი, ბედისწერაthere’s no escaping from fate ბედისწერას ვერ გაექცევიhe met his fate in the desert უდაბნოში დაიღუპა / დალია სული2 წინასწარ განსაზღვრა, წერა (უწერია)●●it’s no use kicking against fate ბედს / ბედისწერას ვერ გაექცევიthe fate ordained that we should not live together ერთად ცხოვრება არ გვეწერაto abandon smb. to his fate ბედის ანაბრად მიტოვება -
7 fate
[feɪt] nto decide sb's \fate über jds Schicksal entscheiden;to decide one's own \fate sein Schicksal selbst bestimmen [o in die Hand nehmen];to leave sb to his/her \fate jdn seinem Schicksal überlassen;to meet one's \fate den Tod finden;to seal sb's \fate jds Schicksal besiegeln;it must be \fate das muss Schicksal sein;\fate ordained [or decreed] that... das Schicksal wollte es, dass...; see also tempt 3, twist III. 4PHRASES:a \fate worse than death ( unpleasantness) Unerfreulichkeit f (old: pregnancy) illegitime Schwangerschaft -
8 ordain
o:'dein(to make (someone) a priest, minister etc, usually by a church ceremony: He was ordained a priest.) ordenartr[ɔː'deɪn]1 SMALLRELIGION/SMALL (priest) ordenarordain [ɔr'deɪn] vt1) : ordenar (en religión)2) decree: decretar, ordenarv.• decretar v.• destinar v.• disponer v.• ordenar v.ɔːr'deɪn, ɔː'deɪn1) ( Relig) ordenar2)a) ( decree) (frml)to ordain THAT — decretar que (+ subj)
b) ( predestine) predestinar[ɔː'deɪn]1. VT1) (=order) ordenar, decretar; [God] mandar, disponerit was ordained that... — se dispuso que...
2) (Rel) ordenar2.VI mandar, disponeras God ordains — según manda Dios, como Dios manda
* * *[ɔːr'deɪn, ɔː'deɪn]1) ( Relig) ordenar2)a) ( decree) (frml)to ordain THAT — decretar que (+ subj)
b) ( predestine) predestinar -
9 ordain
1. v церк. посвящать в духовный сан2. v предопределять; предписывать; предназначать3. v юр. предписывать; отдавать распоряжение; постановлять, устанавливать в законодательном порядкеwhat the laws ordain — то, что предписывают законы
Синонимический ряд:1. appoint (verb) appoint; call; elect; establish; institute; nominate; select2. conduct (verb) carry on; conduct; direct; keep; manage; operate; run3. decree (verb) command; decree; determine; dictate; enact; fix; foreordain; impose; lay down; order; prescribe; set4. destine (verb) destine; fate; intend; predestine; predetermine5. install (verb) bless; commission; confer; consecrate; constitute; delegate; frock; install; investАнтонимический ряд:depose; disallow; dismiss; disqualify; invalidate; nullify; prohibit; repeal; revoke -
10 ordain
[ɔ:ʹdeın] v1. церк. посвящать в духовный сан2. предопределять; предписывать; предназначать3. юр. предписывать; отдавать распоряжение; постановлять, устанавливать в законодательном порядкеwhat the laws ordain - то, что предписывают законы
-
11 fatal
fatal ['feɪtəl]∎ this condition can prove fatal cela peut être mortel(b) (ruinous → action, consequences) désastreux, catastrophique; (→ influence) néfaste, pernicieux; (→ mistake) fatal, grave;∎ such a decision would be fatal to our plans une décision de ce type porterait un coup fatal ou le coup de grâce à nos projets∎ the fatal hour l'heure f fatale►► Law fatal accident enquiry enquête f à la suite d'un accident mortel;Computing fatal error erreur f fatale -
12 ordain
transitive verb1) (Eccl.) ordinieren2) (destine) bestimmen* * *[o:'dein](to make (someone) a priest, minister etc, usually by a church ceremony: He was ordained a priest.) ordinieren* * *or·dain[ɔ:ˈdeɪn, AM ɔ:r-]vt1. (to the ministry)▪ to \ordain sb jdn ordinierento \ordain a minister/priest einem Geistlichen/Priester die Weihen erteilento \ordain sb as a priest jdn zum Priester weihen2. (decree)▪ to \ordain that... bestimmen [o verfügen], dass...it was \ordained that he go to China to be a missionary es wurde angeordnet, dass er als Missionar nach China gehen solle\ordained of God gottgewollt* * *[ɔː'deɪn]vtto be ordained priest/to the ministry — ordiniert werden; (Catholic also) zum Priester geweiht werden
2) (= destine God, fate) wollen, bestimmenGod has ordained that man should die — Gott hat es gewollt or hat bestimmt, dass der Mensch sterbe
fate ordained that he should die, it was ordained that he should die — das Schicksal hat es so gefügt or es war ihm vom Schicksal bestimmt, dass er sterben sollte
* * *ordain [ɔː(r)ˈdeın] v/t2. bestimmen, fügen (Gott, Schicksal)3. anordnen, verfügen* * *transitive verb1) (Eccl.) ordinieren2) (destine) bestimmen* * *v.bestimmen v.ordinieren v. -
13 ordain
ordain [ɔ:'deɪn]∎ to be ordained être ordonné, recevoir les ordres;∎ to be ordained priest être ordonné prêtre∎ the judge ordained that the prisoner should be released le juge ordonna que le prisonnier soit relâché;∎ fate ordained that they should meet le destin a voulu qu'ils se rencontrent∎ it is ordained in the Bible c'est la Bible qui le dit -
14 ordain
v. bevoegdheid geven; bepalen (van een wet); toeschrijven; bevelen[ o:deen] 〈zelfstandig naamwoord: ordainment〉1 〈 religie〉(tot geestelijke/priester) wijden♦voorbeelden: -
15 ordain
[ɔ:΄dein] v կարգադրել, սահմանել, տնo րինել. what fate has ordained ինչը սահ մանված է ճակատագրով. be ordained կրոն. ձեռնադրվել -
16 ordain
ɔ:ˈdeɪn гл.
1) посвящать в духовный сан
2) предопределять;
предписывать;
уготавливать The emperor ordained that all foreigners be expelled. ≈ Император приказал изгнать всех иностранцев. Syn: predetermine, predestine, arrange, prepare, appoint, decree
2., destine, order
2. (церковное) посвящать в духовный сан;
- to be *ed priest быть посвязенным в священники предопределять;
предписывать;
предназначать;
- *ed by fate предопределенный судьбой (юридическое) предписывать;
отдавать распоряжение;
постановлять, устанавливать в законодательном порядке;
- what the laws * то, что предписывают законы ordain отдавать распоряжение ~ посвящать в духовный сан ~ постановлять ~ предопределять;
предписывать ~ предписывать ~ устанавливать в законодательном порядке;
предписывать ~ устанавливать в законодательном порядке -
17 ordain
წინასწარ განსაზღვრა / წარმართვაthe fate ordained that we should not live together ერთად ცხოვრება არ გვეწერა
См. также в других словарях:
fate — {{11}}fate (n.) late 14c., from L. fata, neuter plural of fatum prophetic declaration, oracle, prediction, thus that which is ordained, destiny, fate, lit. thing spoken (by the gods), from neut. pp. of fari to speak, from PIE *bha (2) speak (see… … Etymology dictionary
Fate — (f[=a]t), n. [L. fatum a prophetic declaration, oracle, what is ordained by the gods, destiny, fate, fr. fari to speak: cf. OF. fat. See {Fame}, {Fable}, {Ban}, and cf. 1st {Fay}, {Fairy}.] 1. A fixed decree by which the order of things is… … The Collaborative International Dictionary of English
Fate of the unlearned — Part of a series on Atheism … Wikipedia
fate — The ultimate outcome. prospective f. the normal development by any part of the egg or embryo without interference. * * * fate fāt n the expected result of normal development <prospective fate of embryonic cells> * * * (fāt) [L. fatum… … Medical dictionary
καθειμαρμένα — καθείμαρται it is ordained by fate perf part mp neut nom/voc/acc pl καθειμαρμένᾱ , καθείμαρται it is ordained by fate perf part mp fem nom/voc/acc dual καθειμαρμένᾱ , καθείμαρται it is ordained by fate perf part mp fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καθειμαρμένων — καθείμαρται it is ordained by fate perf part mp fem gen pl καθείμαρται it is ordained by fate perf part mp masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συγκαθειμαρμένων — σύν καθείμαρται it is ordained by fate perf part mp fem gen pl σύν καθείμαρται it is ordained by fate perf part mp masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
fatal — late 14c., decreed by fate, from M.Fr. fatal (14c.) and directly from L. fatalis ordained by fate, from fatum (see FATE (Cf. fate)); sense of causing death is early 15c … Etymology dictionary
ordain — verb 1) the Church voted to ordain women Syn: confer holy orders on, appoint, anoint, consecrate, install, invest, induct 2) the path ordained by fate Syn: predetermine, predestine, preordain, destine … Thesaurus of popular words
predestination — pre·des·ti·na·tion || prɪË‚destɪ neɪʃn n. act of determining in advance; doctrine that God has fore ordained the fate of person (especially pertaining to salvation or damnation); fate, lot, destiny … English contemporary dictionary
predestinations — pre·des·ti·na·tion || prɪË‚destɪ neɪʃn n. act of determining in advance; doctrine that God has fore ordained the fate of person (especially pertaining to salvation or damnation); fate, lot, destiny … English contemporary dictionary